ว่านดอกทอง

ว่านดอกทองตัวเมีย

ว่านดอกทอง  (อีกชนิดนึง )


ว่านดอกทอง

ลักษณะ : ลำต้นและใบเหมือนขมิ้น สีเขียว ลำต้นแดงเรื่อๆ กลางล่องใบจะมีสีแดงเป็นทางยาวจากโคนใบถึงปลายใบ หัวเป็นแง่งๆคล้ายหัวกระชาย ดอกเมื่อเริ่มออกใหม่ๆคล้ายกะจู๋เด็ก ( อวัยวะเพศชาย) สีดอกเหลืองเข้มออกดอกเป็นกระจุก ว่ากันว่ากลิ่นของดอกนั้นคล้ายกับอสุจิมีฤทธิ์กระตุ้นอารมณ์ทางเพศรุนแรงมาก รูปบนคือดอกทองตัวเมีย จริงๆแล้วมีดอกทองตัวผู้อีกปลูกอยู่คู่กัน แต่ตัวผู้หัวฝ่อตายไปเสียก่อน ผู้หญิงไห้เลี้ยงหรือใช้ตัวผู้ ผู้ชายให้เลี้ยงหรือใช้ตัวเมีย อย่างไรก็ไม่ทราบได้เหมือนกัน และก็ยังไม่เคยออกดอกไห้เห็นดอกเหมือนกัน ส่วนสองรูปด้านล่างนั้น เป็นดอกทองอีกชนิดนึง ออกดอกไห้เห็นเป็นระยะๆ ผมก็เก็บดอกนำไปแช่น้ำมันจันทน์ไว้ ยังไม่ได้นำไปทำอะไรเลย 

การปลูก :ใช้ดินปนทราย ซากพืชผุพัง คลุกเคล้ากับขี้วัว ดินต้องระบายน้ำได้ดี ปลูกไห้หัวว่านโผล่ เนื่องจากเป็นว่านมหาเสนห์ไห้ปลูกในวันจันทร์ข้างขึ้น เสกน้ำรดด้วยคาถา "นะโมพุทธายะ" ๓ คาบ ดอกทองตัวผู้ตัวเมีย (รูปบน) จะแห้งเฉาไปเมื่อหมดฤดูฝน และเมื่อเข้าฝนใหม่จะแทงยอดออกมาโดยจะแทงดอกออกก่อน ส่วนอีกชนิดนึง(รูปล่าง)จะไม่เฉาเมื่อหมดฝนและดอกก็ออกไห้เป็นระยะๆ
สรรพคุณ : เป็น "ว่านสุดยอดมหาเสนห์" ประมาณว่า ฟีโรโมล กระตุ้นอารมณ์ทางเพศอะไรประมาณนั้น เนื่องจากกลิ่นของว่านซึ่งจริงๆแล้วอาจไม่รุนแรงเท่าไร แต่สารประกอบของว่านอาจจะคล้ายๆกับสารฟีโรโมลในสัตว์ที่ร่างกายผลิตขึ้นมาเพื่อกระตุ้นหรือดึงดูดเพศตรงข้าม 
ดอกของว่านเมื่อออกดอกท่านไห้เก็บแช่น้ำมันจันทน์ไว้ แล้วนำไปปลุกเสกด้วยกรรมพิธีต่างๆจนออกมาเป็นน้ำมันจันท์หอมมหาเสนห์ หรือเครืองลางมหาเสนห์อะไรประมาณนั้น ร้านค้าขายเคยรู้มาว่าบางทีก็ไช้ประพรมร้านเพื่อไห้ค้าขายดี แม้บางทีเก็บดอกว่านมาวางไว้เฉยๆก็ได้เหมือนกัน นักเลงเจ้าชู้สมัยโบราณจะนิยมมีว่านชนิดนี้ติดตัวไว้เสมอ และเป็นหนึ่งในว่าน ๑o๘ ทีเป็นส่วนประกอบในการปลุกเสกพระเครื่อง มีข้อระวังคือเมื่อออกดอกไห้รีบเก็บดอกออกเสีย อย่าปล่อยไห้บานเพราะฤทธิ์เดชของกลิ่นร้ายกาจนัก 
* มีปลูกอยู่ จำนวนหนึ่ง หากสนใจหรือว่าอยากนำไปทดลองก็ติดต่อมาทางช่องความคิดเห็นนะครับแต่ต้องไช้เวลาเพาะและขยายซักระยะนึง